"Bent u toe aan een avond lachen..."

2000 Kouwe kak en tatoeage

    Kouwe kak en tatoeage

    • Schrijver: Carl Slotboom
    • Regie: Marry Molenaar en Antoinette Snijders

        

    Gewoon doorgaan

    In het jaar 2000 waarmee geschiedkundig gezien het derde millennium werd aangevangen ging ’t Centrum uiteraard gewoon door met dat te doen wat ze altijd al deden. Deze keer werd volgens het programmaboekje, het vrolijke toneelstuk met de titel: “Kouwe kak en tatoeage” uitgevoerd. De schrijver van dit stuk in drie bedrijven was Carl Slotboom.

    Recensie

    In een klein krantenberichtje krijgen de spelers alle lof voor het met vaart en verve gespeelde stuk. De slotzin van het krantenberichtje luidt als volgt: Het publiek geniet en lacht maar een beetje, een gewaagd stuk was het wel. De uitvoeringen vonden plaats op 19 en 26 februari 2000. De zaal werd geshockeerd door Jan van Soest, Sjan Rozenbrand, Huipie van Gelder, Corné van Beek, Marjo van Beek, Ad Dekkers, Reiny Middelkoop en Wim Broeks. Dit was ook het regiedebuut van het duo Marry Mole-naar en Antoinette Snijders. Hannie Rijpert deed de grime, souffleuse was Carola Rozenbrand, decor-bouwer Huib Snijders, geluidsman Jan Geenen en belichter Koos Verduijn. Zij zorgden samen voor de randvoorwaarden.

    Inhoud toneelstuk

    Het lijkt een rustige dag te worden, maar dat verandert wanneer de heer des huizes, Eugène van Stoetenweg, tussen de reclamefolders een brief uit België vindt die daar per ongeluk tussen moet zijn gekomen. De brief is afkomstig van ene Sjef, een zeer verre neef van Eugène. Sjef schrijft dat hij binnenkort zijn familie met een bezoek zal vereren en aangezien hij noch achternaam, adres of telefoonnummer heeft vermeld, is het voor de familie niet mogelijk hem te vragen het bezoek uit te stellen i.v.m. de op handen zijnde verloving van hun dochter Marie-Claire met Willem Jan. Op deze zondagochtend staat Sjef, onverwacht met vrouw en zoon op de sjieke stoep van huize van Stoetenweg. Dat deze familie niet zeer gelukkig is met dit bezoek, ontgaat de zwaksociale Sjef volkomen. Als hij dan ook nog terloops laat weten veertien dagen te zullen blijven, raken de van Stoetenwegs lichtelijk in paniek.